علی بود و ...
علی بود و آن ماه شب
شاهد آن لحظه های ملتهب
علی بود و احیای چاه آب
برای تشنه گان از هر دیار
علی بود و شمشیر ذوالفقار
علی بود و دشمنان در اطراف
علی بود و پیامبر
علی بود و فاطمه
علی بود و فرزندانش از دخت پیغمبر
حسن و حسین و ام کلثوم و زینب
علی بود و فریاد یتیمان
علی بود و غربت نخلستان
علی بود و دلتنگی از زمان
علی بود و قلب درد آورش از روزگارو زمان
علی بود و گریه های نیمه شب هایش
علی بود و مسکینان زمانش
علی بود و نفاق و دسیسه های دشمنانش
علی بود و تنها یارش ، خدایش
علی بود و زخم زبان های دشمنانش
علی بود و تنهایی پیروانش
علی بود و غم رحلت پیغمبرش
علی بود و حس تنهایی فقدان همدمش
علی بود و ناله های العفو یا رب
در نماز شب و سجده های خالصانه اش
علی بود و هجرت فاطمه اش
چه داغی بود ای خدا بر این دل عاشقش
علی بود و فرشتگان آسمانیش
براستی چه گریان شدند این فرشتگان با گریه اش
خدایا چه درد است گریه ی پهلوان روز و شب
آسمان هم آن لحظه بی شک گریه کرد
علی بود و نجوای دل با خدایش
علی بود و ناجوانمردی های نا مردان به ظاهر مردان زمانش
ای خدا علی بود و علی بود و فقط علی بود
همین دانم علی بود و پرواز به سوی تو پروردگارش
به هنگام خشم شمشیر دشمن بر هیبت حیدرش
به هنگام ضربت خنجر ناجوانمردی برسرش
به هنگام راز ونیاز آن صاحب ذوالفقار
در سجده ی شکرانه ی استجابت دعایش
یقین در شهادت و فرود خنجر دشمنانش به هنگام نمازش
و فریاد فزت و رب الکعبه ی سحرگاه در محراب نمازش
آری ، فریاد قسم به خداوند کعبه که رستگار شدم .
الحمد لله الذي جعل كمال دينه و تمام نعمته بولاية أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام